Miasto nocą…

światła odbijają się w rzece

rozmyte uderzeniami kropel deszczu.

Przyglądając się odbiciu barmanki w szybie

o pierwszej w nocy piję piątą kawę,

albo raczej pierwszą.

Przemoknięty do ostatniego nerwu

mijam zakochaną parę

nucącą "Deszczową piosenkę".

W kartonie obok kubła na śmieci

mruczy przemoknięty kociak.

Wkładam go pod kurtkę

i zabieram do domu

Rano nie ma po nim śladu.

Zniknął jak wszystkie…

Z nastaniem świtu,

wraz z wyjazdem śmieciarek.

Wypijam poranną kawę

(pierwszą czy drugą?)

pozwalając aromatowi wypełnić

pustkę.